About the faces,

Each one is different, yet they are also the same.

From the moment I started making them I had the feeling that this was a gift that was executed through my hands. This gift was the first sign telling me that the storm that was my life at that time was starting to subside.

The faces played an important part on my life. Now that I no longer need the reassurance and the feeling of not being alone that making them brought me as frequently as before, I want to put the faces on display. To show people what they meant to me.

They can now be given a new meaning for other people.

Over de  gezichten,

Stuk voor stuk anders maar toch gelijk.

Vanaf het eerste moment dat ik ze begon te maken, heb ik het gevoel gehad dat het een geschenk is geweest, dat door mijn handen werd uitgevoerd. Dat cadeau was het eerste teken van opklaring in de storm die toen mijn leven was.

De gezichten hebben een grote rol gespeeld in mijn leven. Nu ik de geruststelling en de gezelschap van het maken niet meer zo vaak nodig heb, wil ik de gezichten graag een podium geven. Om te laten zien wat ze voor mij hebben betekend.

Ze mogen nu een betekenis gaan krijgen voor andere mensen.